Afgelopen juni is in Amerika de film ‘Food Inc.’ in premiere gegaan. Deze documentaire sluit naadloos aan bij de Foodprint manifestatie. ‘Food Inc.’ gaat over de wurggreep van multinationals op het voedsel dat wij, de consumenten, kopen en eten. Medewerkers aan de film zijn o.a. Eric Schlosser (Fast Food Nation) en Michael Pollan (The Omnivore’s Dilemma). Stroom medewerker Liesbeth Nieuwenweg zag de film tijdens haar vakantie in New York.
‘Food Inc. does for the supermarket what 'Jaws' did for the beach’, schrijft John Anderson in het filmvakblad Variety. En inderdaad, na het zien van de film is iedere lust om ooit nog een stap in een grote supermarkt te zetten of ergens een snelle hap te eten je wel ontnomen. Ik zag de film in het Film Forum aan Houston Street, zo’n beetje de enige onafhankelijke bioscoop die New York nog rijk is. De grote multiplexen durven deze film niet aan. Hun popcorn-, cola- en ijsleveranciers zouden een vertoning ook zeker verbieden.
Food Inc. begint met prachtige beelden van zo’n typische Amerikaanse mega-supermarkt. Ellenlange gangpaden, overvolle schappen, torenhoog opgestapelde blikjes en pakken, reusachtige stukken veel te rood vlees in de vriezers. Wat een aanbod, wat een rijkdom, wat een veelzijdigheid. Totdat je hoort dat al deze duizenden producten te herleiden zijn tot niet meer dan vijf grote voedselproducenten die alles en iedereen in hun macht hebben. En dan begint de horrorfilm die ‘Food Inc.’ eigenlijk is.
In ‘Food Inc.’ komt een boer aan het woord, die via voortslepende rechtszaken kapot gemaakt is, omdat hij zijn eigen maiszaad heeft gebruikt en verhandeld (dit is tegen de octrooiwet, omdat het bedrijf Monsanto het alleenrecht op maiszaad heeft). Er wordt een moeder gevolgd, wiens zoontje binnen een aantal dagen overleed na het eten van een met e-coli besmette hamburger en die sindsdien (vruchteloos) actie voert om de voedselwetten aan te passen. Te zien is hoe de grote voedselproducenten ook zitting hebben in de door de overheid ingestelde commissies die deze bedrijven juist moeten controleren.
Een boerin van een grote kippenhouderij is als enige bereid de camera toe te laten in haar bedrijf. Gruwelijke beelden van kippen die nooit het daglicht zien, die met zijn honderden op een vierkante meter leven, elkaar kapot pikken en binnen een aantal weken worden opgefokt tot plofkippen die niet op hun eigen pootjes kunnen staan. Dit alles met behulp van idiote hoeveelheden antibiotica, waardoor ook het immuunsysteem van de boerin zelf is aangetast. Tekenend is dat korte tijd na de opnames deze boerin haar bedrijf heeft moeten sluiten, omdat de grote bedrijven en supermarkten niet meer bereid waren haar producten af te nemen. Straf voor het openbaar maken van wat wij als consumenten niet mogen zien en weten!
Na afloop van de film wordt er luid geapplaudiseerd. Iedereen is onder de indruk. Het is half 8 in de avond, dus tijd om te eten. Maar wil je nog wel eten na anderhalf uur voedsel horror? De maag knort, dus valt de keuze op het biologische restaurant Spring Natural in Soho en op een vegetarische schotel....
Meer over Food Inc. en over alle onderwerpen die in de film besproken worden is te vinden op de speciale Food Inc. website.
Reacties