Het leven van een varkensboerin: deel 12

Annechien ten Have-Mellema is voorzitter LTO vakgroep Varkenshouderij en tevens eigenaar van een varkensboerderij in Beerta. Speciaal voor Foodprint schrijft ze op dit blog en gunt ons zo een blik in het leven van een moderne Nederlandse varkensboerin.

De biogasinstallatie

Op ons bedrijf hebben we ook een biogasinstallatie. Deze installatie hebben we in november 2006 in gebruik genomen. Op het plaatje zie je hoe het werkt. Via de biogasinstallatie wekken we onze eigen energie op. In de varkensstallen is energie nodig. De biggen moeten warm kunnen liggen en de ventilatoren moeten voor een lekker klimaat in de stallen zorgen. Dat kan met behulp van een biogasinstallatie.

Door mest, stro of andere plantaardige producten te laten vergisten, ontstaat er biogas. Het is een geheel natuurlijk proces. De mest en de andere producten zitten in een luchtdicht afgesloten silo. Deze massa zit ongeveer 30 tot 40 dagen in de silo en begint vanzelf te gisten. Je kunt het zien als je in de silo kijkt. Je ziet dan belletjes op de mest. Van het gas wat er zo komt, maakt een WKK (een warmte kracht koppeling) elektriciteit.

Het restproduct gebruiken we op het land als bemesting voor de planten. Een generator draait op dit gas en wekt op deze manier elektriciteit op. De elektriciteit gebruiken we  zowel in huis als in de varkensstallen. Een tweede energiebron is het koelwater van de motor. Dit water is zo warm dat het ons huis en de stallen via de radiatoren kan verwarmen. Op ons bedrijf maken we elektriciteit voor  ruim 1100 huishoudens. We leveren energie aan Greenchoice, een groene energiemaatschappij. 

Wij zijn er supertrots op dat we onze eigen energie maken. Zelf met het warme water ons bedrijf en huis verwarmen. En het is nog goed voor het milieu ook. Een kleine kringloop.

De rookpluimpjes zijn van de twee warmte kracht koppelingen van onze biogasinstallatie.