Annechien ten Have-Mellema is voorzitter LTO vakgroep Varkenshouderij en tevens eigenaar van een varkensboerderij in Beerta. Speciaal voor Foodprint schrijft ze op dit blog en gunt ons zo een blik in het leven van een moderne Nederlandse varkensboerin.
Berengeur
Er is een discussie rondom nut en noodzaak van het castreren van de beren. Varkenshouders castreren de varkens al sinds jaar en dag. Dat deden we onverdoofd. Sinds dit jaar hebben we een apparaat om de varkens te kunnen verdoven. Dat castreren doen we om berengeur aan het vlees te voorkomen. Berengeur is een nare stinkende geur aan het vlees. Dat is soms het geval bij vlees van beren.
Op ons bedrijf castreren we de beren niet. In de eerste plaats niet omdat ze later als KI beer gebruikt kunnen worden. Nu wordt er gekeken of we door de fokkerij ook kunnen voorkomen dat er berengeur aan het vlees komt. We doen sinds vorig jaar een proef om aan de slachtlijn te kijken of het vlees van onze beren ook stinkt. Deze wetenschap kunnen we dan gebruiken in de fokkerij.
Maar…. Als een dier geslacht is, is het dood. En juist voor KI beren is het interessant om te weten of ze stinken als ze nog leven. Want als ze stinken dan gebruiken we ze liever niet voor de fokkerij.
Wat is er nu nieuw? Op ons bedrijf hebben we deze week een kleine biopt genomen van een beer. Deze biopt wordt in een laboratorium onderzocht om te kijken of het varken ook stinkt.
Tja, op die manier kunnen we beter sturen in de fokkerij.
Het is best spannend. Alles gaat onder een streng protocol. Zo moeten we nadat we het biopt hebben genomen elke dag kijken of het varken er ook last van heeft. Als dat zo is, moeten we dat doorgeven. Er mag natuurlijk niets fout gaan.
Gelukkig verliep alles goed en had het varken bij ons geen problemen nadien.
Ik hoop dat we snelle voortgang maken, zodat in de toekomst het castreren helemaal achterwege kan blijven.
Reacties