Eten als Einde: ingezonden verhalen (1)

Stroom Den Haag is op zoek naar verhalen over 'Eten als Einde'. De inzendingen worden gepubliceerd op dit Foodprint weblog. Voor meer informatie over de OPROEP: klik hier. Vandaag het eerste verhaal door Robert Verhaaf. Voor een overzicht van alle Eten als Einde verhalen: klik hier.

Het was geen ‘als‘, maar realiteit, één die je eigenlijk niet wil. En dan toch daar naar toe gaan. Aanleiding? Een feestelijke maaltijd vanwege een verjaardag.
Oh, maar daar ben ik meestal wel voor in. Het je gezamenlijk laten smaken, want dat was wel de bedoeling. Er was nog een verjaardagsfeest te vieren, eerder had het nog niet kunnen plaatsvinden.

Het was een maaltijd waar meerdere ook een eigen bijdrage aan konden leveren. Dat moest wel met zorg en enigszins meer dan gewoon zijn. Hoeveel er een bijdrage hebben geleverd? Niet echt belangrijk, denk ik, tenzij ik had willen weten wie iets heel speciaals had gemaakt en daarover van gedachten had willen wisselen. De voorbereidingen had de nodige tijd genomen, het zou een maaltijd worden waar velen bij zouden aanschuiven. Achteraf bedacht ik dat er zo’n kleine zestig feestgangers bij het laatste maal aanzaten.

De ruimte was speciaal omgevormd tot een soort restaurantzaal. Goed voor de sfeer en versierd natuurlijk. Verscheidene tafels waren gedekt met klassiek glaswerk en wat doorleefd bestek. Dat paste ook wel gezien de aard van de gelegenheid. Een allerlaatste avondmaal was het nog niet, alhoewel ? De locatie waar deze maaltijd genuttigd zou gaan worden was in een atelier, in de voormalige Toneelschool. Voorafgaande aan het voorgerecht werden de feestgangers getrakteerd op een muzikaal onthaal.

Een laatste avondmaal, met een feestelijke aanleiding ? Dat wel. Toch was het wrang, die gebeurtenis. Degene die jarig was geweest, kon zelf geen hap van al dat lekkers eten. Een zo een op en top kunstenaar die ook altijd een ware meester in de keuken was, hij kon alleen maar aanzitten. Zelfs geen druppel drinken.

Bestraling, maakt heel wat kapot. Het was een gedenkwaardige gebeurtenis. Waarbij ‘de maaltijd' een leven lang een belangrijke plaats innam. Het laatste avondmaal voor de jarige had overigens al iets eerder plaatsgevonden. Toch heeft het bij mij een diepe indruk achtergelaten. De maaltijd vond in april 2009 plaats in Amsterdam.

Zelf was ik niet zo met mijn gedachten bij wat of ik at. Recht tegenover Silvester zat ik. Hij die niet meer kon eten of drinken, maakte dat ik het ook niet kon.  De wijn spoelde wel het een en ander weg.

Robert Verhaaf
P.S. Mijn goede vriend en collega overleed 15 augustus 2009