Annechien ten Have-Mellema is voorzitter LTO vakgroep Varkenshouderij en tevens eigenaar van een varkensboerderij in Beerta. Speciaal voor Foodprint schrijft ze op dit blog en gunt ons zo een blik in het leven van een moderne Nederlandse varkensboerin.
Controle van de AID
Vorige week dacht ik dat het biggetje 2478 deze week al wel naar een ander hok zou gaan. Dat is nog niet gebeurd. Er moet eerst nog wat ruimte komen, zodat ze kan verhuizen.
De oogst is nog niet klaar. Nog ongeveer twee of drie dagen. Dan is de tarwe binnen en het stro geperst. Ik hoop dat het net voor de regen van donderdag binnen is. Meestal kijken we een aantal keren per dag naar het weerbericht. Gaat het regenen? Of hebben we geluk?
Deze twee zwangere zeugen praten nog even na met zijn tweeën. Het gele flapje in het oor is het verplichte oornummer, waar de AID ook op controleert.
Zondagmorgen op tijd uit bed om de varkens te verzorgen. Daarna gingen we naar het land om de oogst verder te doen. Maar we hadden een pechzondag. Eerst was de combine kapot. Het onderdeel wat kapot was, lag niet in het magazijn in de buurt. Het lag 250 km verderop. Dus komt het maandagmorgen om 7 uur per koerier. Dus konden we niet maaidorsen. Met de stropers waren we net aan de slag en toen hadden we ook daarmee pech. Ik zag wat laat, dat er een probleem was. En dus… een hele lange sleep van touw over het land. Een heel karwei om dat op te ruimen. Ik moest snel in de auto naar Gorredijk om het nieuwe onderdeel voor de pers op te halen. Al met al zo’n dikke drie uur niets gedaan. Een pechdag.